Uchwałą z dnia 12 grudnia 2019 r. o sygn. akt: III CZP 45/19 Sąd Najwyższy orzekł, że przewidziane w art. 49 ust. ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1083) uprawnienie konsumenta do obniżenia całkowitego kosztu kredytu w przypadku jego spłaty w całości przed terminem określonym w umowie obejmuje także prowizję za udzielenie kredytu.
Uznanie, że prowizja za udzielenie kredytu konsumenckiego jest kosztem dotyczącym całego okresu obowiązywania umowy, który w przypadku spłaty kredytu przed terminem ulega obniżeniu o okres, o który skrócono czas obowiązywania umowy jest konsekwencją obowiązywania unijnej dyrektywy 2008/48/WE stanowiącej, że konsument w każdym czasie ma prawo spłacić w całości lub w części swoje zobowiązania wynikające z umowy o kredyt, a konsekwencją tego jest uprawnienie do uzyskania obniżki całkowitego kosztu kredytu, na którą składają się odsetki i koszty przypadające na pozostały okres obowiązywania umowy tj. prowizje, opłaty, koszty usług dodatkowych.
W przypadku zatem spłaty całości kredytu przed terminem określonym w umowie, całkowity koszt kredytu ulega obniżeniu o te koszty, które dotyczą okresu, o jaki skrócono czas kredytowania, chociażby kredytobiorca (konsument) poniósł je przed tą spłatą.