+48 516 911 606
info@kancelaria-stangenberg.com
W przypadku, gdy dłużnik znalazł się w stanie upadłości lub upadłość mu zagraża, wierzyciel który pragnie dochodzić swoich należności powinien zgłosić wierzytelność. Poniżej podpowiadamy jak dokonać zgłoszenia wierzytelności, jeżeli jednak uznają Państwo, że ten proces jest zbyt skomplikowany i czasochłonny z przyjemnością zrobimy to za Was. Kancelaria Radcy Prawnego Anny Stangenberg od lat skutecznie zgłasza wierzytelności zarówno w Polsce jak i w Niemczech, reprezentuje wierzycieli oraz instytucje finansowe na wszystkich innych etapach.
W tym artykule przyjrzymy się jak przebiega proces dokonania zgłoszenia wierzytelności w Niemczech, a zatem niezbędne będzie pochylenie się nad niemieckim kodeksem upadłościowym – Insolvenzordnung (InsO) oraz Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/848 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie postępowania upadłościowego.
Wierzytelności w postępowaniu upadłościowym należy zgłaszać do powołanego zarządcy – Insolvenzverwalter, który w przypadku ogłoszenia upadłości przejmuje kontrolę nad niemieckim podmiotem. Syndyk ma obowiązek powiadomienia wierzycieli o toczącym się postępowaniu upadłościowym i tym samym wzywa ich do zgłaszania wierzytelności. W tym celu syndyk przesyła do wierzyciela formularz zgłoszenia wierzytelności – Formular zur Forderungsanmeldung im Insolvenzverfahren. Ta forma jest uproszczoną alternatywą dochodzenia należności dla powództwa. Informacja od syndyka będzie zawierała termin, w jakim należy zgłosić wierzytelności, jednak można zgłosić je również później za dodatkową opłatą. W zgłoszeniu wierzyciel określa charakter, datę powstania, kwotę oraz przyczynę powstania roszczenia.
Przy wypełnianiu formularza należy zwrócić uwagę na szereg następujących kwestii. Przede wszystkim podstawa prawna roszczenia (np. umowa kupna, pożyczki, umowa o świadczenie usług lub robót, roszczenie wekslowe, roszczenie odszkodowawcze, czy faktura) musi być wyraźnie podana. Jednocześnie należy ustalić fakty, z których wynika, że roszczenie opiera się na umyślnym czynie niedozwolonym dłużnika. Zgodnie z § 302 InsO roszczenia te nie uczestniczą w ewentualnym umorzeniu pozostałego długu. Kwotę należy obliczyć i podać łącznie w EUR. Kwoty w innych walutach należy przeliczyć na euro po kursie wymiany obowiązującym w dniu wszczęcia postępowania upadłościowego.
Roszczenia co do środków niepieniężnych lub roszczenia, których kwota jest nieokreślona, muszą być zgłoszone wraz z kosztorysem. Natomiast w kwestii odsetek co do zasady mogą być rejestrowane tylko na okres do dnia wszczęcia postępowania upadłościowego. Należy je wyliczyć z podaniem oprocentowania i okresu oraz podać łączną kwotę. Zgodnie z § 39 lnsO, można zgłosić także bieżące odsetki od wszczęcia postępowania upadłościowego oraz koszty poniesione przez wierzyciela w związku z jego udziałem w postępowaniu upadłościowym (np. koszty zastępstwa prawnego i koszty podróży). Wymaga podkreślenia, że dokumenty dowodowe (np. wyroki, tytuły egzekucyjne, postanowienia ustalające koszty, weksle, certyfikaty dłużne itp.) należy dołączyć do wniosku w oryginale lub w formie kserokopii. Oprócz zgłoszenia wierzyciel musi również przedłożyć pełnomocnictwo szczególne udzielone do postępowania upadłościowego, jeśli zdecyduje się na pomoc profesjonalisty. Po zgłoszeniu wierzytelności syndyk weryfikuje ich zasadność. Wierzyciel i pełnomocnik nie biorą czynnego udziału na tym etapie. Syndyk może zatwierdzić zgłoszone wierzytelności, tymczasowo je zakwestionować lub zakwestionować.
Wierzyciel, którego wierzytelności zostały w całości lub w części zakwestionowane, otrzymuje wyciąg z tabeli upadłości – Tabellenauszug. Wierzyciel, którego zgłoszone wierzytelności nie zostały zakwestionowane przez żadną ze stron w dniu badania, nie otrzymuje żadnego specjalnego powiadomienia. Wierzyciel, który może dochodzić odrębnego zaspokojenia, np. z tytułu prawa zastawu musi niezwłocznie zgłosić tę okoliczność syndykowi masy upadłościowej. Ten sam obowiązek spoczywa na wierzycielu posiadającym majątek należący do dłużnika, aby uniknąć roszczeń odszkodowawczych.
W końcu odnotować trzeba, że na mocy Rozporządzeniem UE 2015/848 w sprawie postępowania upadłościowego orzeczenie o wszczęciu postępowania upadłościowego wydane przez sąd państwa członkowskiego podlega uznaniu we wszystkich pozostałych państwach członkowskich z chwilą, gdy orzeczenie to stanie się skuteczne w państwie wszczęcia postępowania. Oznacza to, że orzeczenie o wszczęciu postępowania upadłościowego wywołuje w każdym innym państwie członkowskim, bez potrzeby dopełnienia jakichkolwiek formalności, skutki, które wynikają z prawa państwa wszczęcia postępowania (art. 19 i 20 Rozporządzenia).